Υλικά για 40 περίπου κομμάτια:

• 300 γρ. βούτυρο γάλακτος (αυτό που πωλείται στο βαζάκι και συνήθως είναι από αιγοπρόβειο γάλα – το χρησιμοποιούμε κρύο, ώστε να είναι σε στερεή μορφή)
• 120 γρ. αμύγδαλα αναποφλοίωτα
• 1/2 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
• 1 πρέζα βανίλια σε σκόνη
• 110 γρ. άχνη ζάχαρη + επιπλέον για το πασπάλισμα
• 25 γρ. κονιάκ
• 600 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Eκτέλεση

Απλώνουμε τα αμύγδαλα σε ένα ταψί και τα ψήνουμε στους 160°C (σε προθερμασμένο φούρνο, στις αντιστάσεις) για 8-10′, ώστε να καβουρδιστούν.

Αφήνουμε να κρυώσουν καλά και τα κοπανίζουμε στο γουδί σε χοντρά κομμάτια ή τα σπάμε πιέζοντάς τα με τον πλάστη ανάμεσα σε δύο λαδόκολλες ή τα κόβουμε με μαχαίρι.

Χτυπάμε στο μίξερ με το φτερό το βούτυρο με την άχνη σε δυνατή ταχύτητα για περίπου 20′. (Όσο περισσότερο το χτυπάμε, τόσο καλύτερη θα γίνει η ζύμη. Αυτό είναι το μυστικό στους κουραμπιέδες.)

Έπειτα ρίχνουμε σταδιακά το αλεύρι, το μπέικιν πάουντερ και τη βανίλια και συνεχίζουμε το χτύπημα σε πιο χαμηλή ταχύτητα (γιατί θα ζορίζεται το μίξερ) για 10′.

Τέλος προσθέτουμε τα αμύγδαλα και το κονιάκ.

Πλάθουμε στρογγυλούς κουραμπιέδες σε διάμετρο 3 εκ. (30-35 γρ. βάρος) και τους πιέζουμε με το δάχτυλό μας ελαφρώς στην κορυφή.

Τους βάζουμε σε μια λαμαρίνα, πάνω σε λαδόκολλα, και τους ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170°C για 30′, ανάλογα και με το μέγεθος που τους πλάσαμε.

Βγάζουμε από το φούρνο, αφήνουμε να κρυώσουν πολύ καλά και τους ρίχνουμε σε ένα ταψί γεμάτο άχνη.

Τους γυρνάμε να καλυφθούν καλά και τους μεταφέρουμε σε μία πιατέλα, όπου τους σερβίρουμε σε πυραμίδα, πασπαλίζοντας κάθε σειρά που βάζουμε με επιπλέον άχνη.

Σημειώσεις:

• Όσο πιο αφράτο γίνεται το μείγμα του βουτύρου, τόσο πιο αφράτος θα γίνει ο κουραμπιές.
• Το αφράτεμα του βουτύρου με τη ζάχαρης απαιτεί πολύ δυνατό χτύπημα. Όμως μόλις προστεθεί το αλεύρι, πρέπει το χτύπημα να γίνεται αργά, σε χαμηλή ταχύτητα για να μην καταστραφεί η αφράτη υφή που έχει αποκτήσει το μείγμα.
• O κουραμπιές πρέπει να ψήνεται σε χαμηλές θερμοκρασίες και όχι πάρα πολύ ώστε να μην αποκτά τραχιά και σκληρή υφή και να βγαίνει λευκός.
• Απαραίτητο είναι να ζαχαρωθεί όταν είναι κρύος. Γιατί όταν είναι ζεστός η πρώτη στρώση ζάχαρης δημιουργεί ένα χονδρό, μαλακό και πανιασμένο στρώμα που δεν είναι ευχάριστο στο στόμα.
• Πάντα πρέπει να σκεπάζουμε τους κουραμπιέδες καλά γιατί απορροφούν πολύ εύκολα υγρασία και νοτίζουν.
• Διατηρούνται για αρκετό διάστημα όταν είναι ερμητικά κλεισμένοι.